Hartstikke Modern

Niet te geloven wat ik allemaal zo langzamerhand al weet van moderne dingen als Iphone, Ipad, websites onderhouden en woorden die momenteel helemaal in zijn. Meer nog verbaas ik me telkenmale dat er nog zoveel dingen zijn waar ik überhaupt geen kaas van heb gegeten. Dingen die ik het liefste tot op het bot doorgrond, maar waar ik uiteindelijk geen snars van begrijp. En dat is goed. Dat hoort ook zo. Geen mens kan alles weten en overal goed in zijn. Dan zou de wereld er verrekte saai uitzien. Niemand die een ander helpt.

Zo was het voor mij ongelofelijk van belang dat ik regelmatig mijn site ging updaten. Ingeschreven voor een online cursusje, eerste les vlotjes…dat wist ik allemaal al. Tweede lesje, fluitend doorheen etc. etc. Nou zeg ik wel etc. etc, maar opeens stokt het dan. Kom ik niet verder, ben ik afgeleid en gooi ik mijn website bijltje erbij neer en denk: Eens per jaar is regelmatig toch?

Dat is dus vandaag! Een kleine update. Om te laten weten dat ik nog steeds presenteer en lekker bezig ben met De Moppies, buitengewoon maatwerkentertainment. Op het moment zelf improviseren met de informatie van de opdrachtgever, eenmalig. Veel werk, maar oh zo dankbaar!

Geplaatst in Algemeen | 1 reactie

Het is weer eens tijd voor een update

Jeetje! Met het schaamrood op mijn kaken bekijk ik mijn eigen website. De laatste keer een update zo’n twee jaar geleden. Elk jaar neem ik me weer voor om enthousiast te schrijven over wat ik allemaal aan het doen ben, maar dan komt toch weer die valse bescheidenheid om de hoek kijken en dan durf ik dat op de een of andere manier opeens niet meer.

Maar vandaag gaat dat roer om! Ik las ergens dat ik voor mezelf moest gaan kiezen, dus dan is dit misschien een mooie stap. Een hele mooie stap. Een  update van mijn eigen site.

De afgelopen tijd heel erg veel gedaan waar ik enorm veel van geleerd heb. Natuurlijk ben ik nog steeds samen met Ariadne ter Haar De Moppies. Een buitengewoon maatwerkduo, inzetbaar voor bedrijfsfeesten en speciale diners, bijeenkomsten, lanceringen etc. Met onze cabareteske interactie, waarbij we iedereen kennen (tot 120 personen), waarvoor we een speciale company song schrijven en, steeds vaker, ook een prachtige quiz op maat maken. De deelnemers zijn flabbergasted en leren elkaar op een hele andere manier kennen. Alles natuurlijk op een ludieke manier gepresenteerd. Ariadne en ik kennen elkaar van haver tot gort en weten precies waar de ander naartoe gaat in improvisaties. Nooit plat, nooit over de schreef en nooit zetten we iemand voor gek.

Ariadne heeft inmiddels een opleiding tot coach en teamcoach afgerond en is een prachtig bedrijf gestart: Lefeffect. In het onderdeel Creatief Lef, spelen De Moppies een grote rol.

In deze tijd van veel onzekerheid bij bedrijven, fusies en inkrimpingen, is het belangrijk dat teams op elkaar kunnen vertrouwen. Werknemers willen weten dat ze er toe doen en dat ze niet van hogerhand opgelegd krijgen hoe ze moeten werken. Immers, als een van jouw ideeën wordt geïmplementeerd, ben je toch zo trots als een pauw! De boel op gang krijgen, mensen op een ander niveau aan de praat krijgen en leren niet te grote stappen te nemen om snel thuis te zijn; daar zijn wij uitermate goed voor inzetbaar. Omdat De Moppies zo open en openhartig zijn, is de schroom in een groep al heel snel verdwenen en kan je aan de slag. Kijk maar even op de site van Lefeffect om te zien wat Ariadne allemaal doet. Maar vragen aan mij kan ook altijd natuurlijk.

En dan…voorlopig even het laatste van dit blogje….ik ga 23-29 mei weer de Libelle Zomwerweek presenteren. Spannend, leuk en gezellig! Het thema is Let’s Dance en dat gaan we ook ten volle doen! Waar je maar loopt zal de aanstekelijke muziek je richting het Libelle plein halen om daar in ‘mijn’ tent volop te genieten van dansen, optredens, maar vooral veel muziek waarbij je niet stil kunt zitten! Weer anders dan vorig jaar, maar zeker weer gezellig, heerlijk genieten en lachen. Heel veel lachen. 7 dagen lang!

Zie ik je dan?

 

 

 

Geplaatst in Algemeen | 1 reactie

We mogen bijna weer!

Ben de dagen aan het aftellen!

Libelle is dit jaar 80 jaar 40 en dat wordt het hele jaar door groots en meeslepend gevierd. Weer op het strand van Almere, weer een heel dorp wat verrijst om de gemiddeld 85.000 bezoekers en bezoeksters de hele week te accomoderen. En ik mag weer de hele week het programma op het hoofdpodium aan elkaar praten. Ik kan bijna niets verzinnen wat ik leuker vind.

Op het laatste moment moet er nog een hoop gebeuren. Die punten moeten nog op de feest “i” want dat het weer een feest gaat worden dat staat buiten kijf.

Dolce & Libella is het thema dit jaar en we dompelen ons onder in het Italië van de jaren 50, van La Dolce Vita, van de zwarte jurken met kant, de grote zonnebrillen en de rood, blauw en zwart gestreepte parasols, met kleur kleur kleur overal waar je kijkt.

Ieder jaar is er een groepje vrouwen die ervoor zorgen dat ze helemaal in thema zijn. Zij genieten zich suf en ik ben hartstikke benieuwd wat ze dit jaar weer aanhebben.

Zelf mag ik volgende week naar de kleermaakster. Voor mij is D&G het thema, compleet met grote knot, rode lippen en drama, drama, drama…behalve dan op het podium met al die nieuwe en reeds gevestigde artiesten. Echt altijd weer een waar feest.

Ik kan niet wachten!

Libelle zomerweek Dolce & Libella

Geplaatst in Algemeen | 3 reacties

Andere Wereld

Andere Wereld.

“Mag ik uw ticket en paspoort alstublieft? Wilt u roken of niet roken? Gangpad of raam? Dankuwel. Dit is uw instapkaart. Instappen begint om kwart voor vijf bij uitgang B23. Ik wens u een prettige vlucht.”  Eénentwintig was ik, gestraald als rechtenstudent en begonnen als zomergrondstewardess. Werken in ploegendiensten, voor net genoeg geld om mijn studentenwoning aan te houden .

Schiphol heeft iets. Voor heel veel mensen is ‘achter de douane’ een totaal andere wereld. Voor mij was het een droom die uitkwam. Man, wat een tijd! Ik mocht vanalles. Passagiers inchecken, vliegtuigen aan de slurf aansluiten, omroepen… “Goedemorgen dames en heren, Scandinavian Airlines vlucht 552 met bestemming Kopenhagen is nu gereed om in te stappen. Namens SAS Amsterdam wensen wij u een prettige vlucht.”… speciale passagiers begeleiden, trouble shooten als paspoorten niet geldig bleken, of verbindingen wegens vertraging niet werden gehaald… Ge-Wel-Dig!

Ik was enthousiast en goed. Fluitend naar mijn werk op welk tijdstip van de dag dan ook. Werkte met veel plezier nieuwe collega’s in, mocht opleidingen geven en op een dag kwam er een managementfunctie vrij. Voor de lol schreef ik, met de hand, twee sollicitatie brieven. Eén voor op de post en één om zelf te overhandigen aan hoofd personeelszaken. Ik wilde eens kijken hoever ik kwam. In die sollicitatie deden ook een aantal oude rotten mee, dus ik achtte mijn kans niet groot. Als enige werd ik uitgenodigd voor een psychologische test. Had nog nooit een rollenspel gedaan. De pycholoog kwam opnieuw binnen, zonder bril en stelde zich voor als Jansen, hoofd techniek. Ik kwam niet meer bij. Het rapport was mooi, maar had als kanttekening dat ze me wel goed moesten begeleiden. Dan zou ik een hele goede leidinggevende kunnen worden. De baan was van mij.

Spannend die verantwoordelijkheid. Samenwerken met de maatschappijen en nog verder achter de schermen kunnen kijken. Een topjob voor een nieuwsgierig aagje als ik! Wegens personeelstekort werd ik al snel losgelaten. We kregen zelf een nieuwe manager die heel enthousiast deed over mijn functioneren, een fijne veer in mijn reet. Drie weken later trok hij zomaar zijn bewering in en voldeed ik helemaal niet. Ik schrok me kapot, werkte al hard, maar om zijn ongelijk te bewijzen nog harder. Regelmatig zestien uur op een dag, als na een nachtdienst een van mijn collega’s een half uur voor zijn dienst begon zich ‘ziek’ meldde.

Nieuwe manager wilde mij eruit hebben. Ik had de keus, of hij hielp mij met het zoeken van een nieuwe baan, of ik ging een traject in met een kootsj. Opgeven deed ik niet, ik koos voor de kootsj.  Kootsj bleek een vriendje van Manager.

In ons laatste gesprek vroeg Manager: “Waar wil jij over 3 jaar staan?” Ik was opeens klaar met vechten, aarzelde geen moment en zei: “ In een andere wereld, op een podium, met een band achter me.”

Drie jaar later hoorde ik uit de mond van Sarah Kroos, terwijl de band de inlooptune inzette: “Geef haar een waanzinnig applaus, hier is de rookie (beginneling) van de avond, Pien Ankerman!”

 

 

Geplaatst in Algemeen | Reageer

What to do, what to do?

De Libelle zomerweek van 2012 zit erop, Broadway Texel gaat weer voor een jaar de kast in en nu wordt het uitkijken naar de zomer. Er staan nog een aantal dingen op stapel. Met de Moppies en om te presenteren, maar dan wordt het echt tijd eens te gaan kijken wat we volgend jaar gaan doen. Het was heerlijk weer eens met Bam (Commijs) te spelen. Het gaat zo makkelijk. Tijdens deze versie van Broadway hebben we ervoor gekozen eigenlijk alleen maar muziek te brengen. Moet het video resultaat nog zien, maar de reacties van de mensen waren erg enthousiast (hopelijk niet uit beleefdheid). Voor ons een eerste keer dat we meer muziek maakten. De nieuwe nummers (Blaif Altaid Bai Mai, en Doodgewoon naar Texel) waren lekker om te zingen en de komische ondertoon sloeg de ene keer meer aan dan de andere. Wat er ook gebeurde het smaakte ongelofelijk naar meer. De komende maanden mag ik nog een paar kleinere evenementen presenteren, waaronder op 21 juni een in het World Forum in Den Haag voor MPI Next Generation, hopelijk wordt dat een leuke. Met de Moppies mogen we voor een Amsterdamse Bank laten zien wat we waard zijn. Kortom, voor de zomer nog genoeg te doen!

Geplaatst in Algemeen | 1 reactie

Om niet verloren te laten…

Voor uw entertainment nog even wat filmpjes die ik leuk vind om met jullie te delen.

Hoef je er niet zo ingewikkeld naar op zoek 😉

Nos Filmpje zomerweek Vrijdag Rutte en Pechtold

Alle filmpjes Zomerweek 2010 deze korte impressies kan je allemaal bekijken door gebruik te maken van de pijltjestoetsen links onderaan.

Geplaatst in Algemeen | 2 reacties

Eerste Waterlandse zustersbenefiet een succes!

Gisteren mocht ik samen met mijn Moppie partner in fun een fantastisch feest opluisteren.

We gingen naar Purmerend om daar de Waterlandse zusters een hart onder de riem te steken met de actie. Een stuk in Libelle over Ariadne had Mieke Hemour van de Zusters op ons spoor gezet. De vrouwen met een verleden van, of een verleden of heden gelinkt aan borstkanker hebben verschillende inzamelingsacties om geld bijeen te brengen voor de 60k walk van A Sister’s Hope die dit jaar 9 en 10 oktober weer gaat plaatsvinden. Ze vroeg ons om ons optreden te doneren en mee te doen aan de avond.

Daar konden we natuurlijk geen nee op zeggen en al gauw zaten we er middenin. Het stamhuis in Purmerend werd ter beschikking gesteld. Geluidsman Ronald leende zijn apparatuur en zichzelf gratis uit, Local heroes Funtrain, Marcel Kaptein en Alberto Nicolay traden belangeloos op en Corine Boon, die haar vriendin en musicalster Margot Giselle meenam, presenteerde de avond. We schreven een op maat gemaakt lied en mochten ons en de aanwezigen vermaken met onze grappen en liedjes. Het was heerlijk om te doen. De avond begon om 20.00 en eindigde om 01.00. Het was prachtig om te zien dat zoveel mensen de Zusters een warm hart toedragen. Stoere zelfstandige vrouwen die er alles aan doen om ervoor te zorgen dat borstkanker in de toekomst geen dodelijke ziekte meer is. 

Hopelijk heeft de opbrengst van de avond de dames weer een stukje dichter bij de benodigde 7500 euro deelname fee gebracht en kunnen ze op 9 oktober bij het Toon Hermanshuis in Amersfoort starten met lopen. Hopelijk regent het niet en zijn ze zo goed getraind en ingelopen dat ze geen blaren of zere voeten krijgen. Voor de meiden verboden woorden, maar ik mag ze nog wel zeggen! 

In de komende maanden ga ik de Waterlandse Zusters natuurlijk in de gaten houden. Mocht je de website van de dames willen bezoeken en je geldelijke bijdrage leveren, kijk dan op de website van de dames: www.waterlandsezusters.nl

Geplaatst in Algemeen | 2 reacties

Stemloos maar gelukkig

Was ik toch echt van plan om iedere dag even wat te schrijven, maar ik was even vergeten hoe verschrikkelijk lichamelijk vermoeiend die geweldige Zomerweek eigenlijk is! Je wordt ouder mama geef het maar toe!

Lichamelijk is het killing, die vier treetjes, meedansen met iedere band, maar geestelijk krijg ik er zo’n enorme boost van dat is gewoon niet meer normaal!

Wat heb ik de afgelopen dagen allemaal mogen aanschouwen in de Libelle Big Saloon: Dinsdag: Lisa Lois en de trotse NET vader Wesley Klein, Woensdag: van Dik Hout en Claudia de Breij (die de tent zo stil kreeg dat je een speld kon horen vallen, ECHT geweldig!) donderdag: Tim Knol (die ik en passant even aan Grammy Award winnaar Billy Yates kon voorstellen, die vervolgens weer met een cd van Tim naar huis gaat (Nasville, Tennessee!)) en Miss Montreal. Wat is die band leuk zeg. Iedereen trouwens!

Vandaag mocht ik Glennis Grace en Stevie Ann het podium opschreeuwen en dat doe ik dan ook met verve. Zo ook de heren Pechtold en Rutte, die beiden, zoals iedere gast bij ons weggaan met een bom vitaminen voor de toekomst, namelijk een aardbeienplant…. Van beide mannen kreeg ik een welgemeende kus…en daar werd ik wel een beetje stil van…nou heel even dan, want de meeste mensen weten dat ik alleen stil ben als ik slaap 😉

Morgen komen Femke en Jan Peter en Danny de Munk en Elske de Wall… het belooft een waanzinnig mooie dag te worden, maar wel druk. Doe het rustig aan en geniet!

Wil je een mailtje krijgen bij een nieuw bericht? Meld je aan:


 

Geplaatst in Algemeen | 1 reactie

De kop is eraf

Altijd weer spannend zo’n eerste dag ‘zomerweken’. (Gebruikt als werkwoord, niet verkeerd)

Mij kan je de hele dag in de grote tent (ditmaal de Big Saloon genoemd) vinden. De styling is dit jaar echt geweldig. Iets wat we allemaal zo mee naar huis zouden willen nemen.

Zoals elk jaar zijn ook de artiesten weer superaardig en allemaal verbaasd dat de Zomerweek zo’n enorm strak georganiseerd evenement is. Zo langzamerhand ben ik er aan gewend dat alles op rolletjes loopt, maar het is ieder jaar weer ongelofelijk hoe het er weer uitziet.

Vandaag was Trijntje Oosterhuis er bijvoorbeeld, ik vind haar echt oprecht de meest geweldige zangeres van Nederland van dit moment, en ook nog lang daarna denk ik en was er dan ook oprecht trots op om haar aan te kondigen! Dus dat deed ik zoals in de zin hiervoor beschreven. Na afloop van haar optreden zei ze: “Dank je voor je ontzettend lieve aankondiging, maar ik denk dan altijd… nou moet ik dat nog waar gaan maken ook.” Dus je begrijpt… Mevrouw Oosterhuis is nog een stukje hoger op het trapje geklommen!

Een regelrechte verrassing was Christiaan Hof, een heerlijke zanger met een bloedgoeie band, bestaande uit allemaal jonge honden. Ik heb meteen een cd van hem gekocht! Die kan je nog zo lekker ouderwets laten signeren! (heeft Christiaan ook gedaan!) Die gaat de komende week dus in mijn auto op als ik weer naar het Muiderzand rij!

Ik hou jullie op de hoogte!

Geplaatst in Algemeen | Reageer

Met gepaste Trots

In 2009 in de reeks van de Girls Comedy Night werd deze opname gemaakt.

Ik kan jullie leven toch niet zonder dit gezien te hebben verder laten gaan?

Geplaatst in Video | 1 reactie